1922 yılında Yeni Şark gazetesinde tefrika edilen Bir Günahkâr Geceden Sonra ve 1913 yılında kitap olarak basılan Muhaberat-ı Hakikiye’de Sadiye Vefik’in özellikle kadınlar arası dostluk ve dayanışma üzerine düşündüğünü görüyoruz. Bu dostluğun kadınları güçlendirebileceği gibi, aksinin kadınların felaketine yol açabileceği anlatılır. Sadiye Vefik, bu arkadaşlığı, sırdaşlığı, kadınların birbirini yargılamadan dinleme ihtiyacını mektup roman biçiminde okurlara sunuyor.
Muhaberat-ı Hakikiye, Ayastefanos’ta yaşayan Nevin ile Heybeliada’da yaşayan Feriha ve Şule arasındaki mektuplaşmalardan oluşuyor. Bu mektuplarda ana mesele, zorla evlendirilme konusudur. Birbirini sevmeyen, başka kişilere âşık insanların, aile büyüklerinin dayatmasıyla bir araya getirilmesinin birçok kişiyi mutsuzluğa sürüklediği gösterilmektedir. Bu konu ele alınırken kadınlar arası dostluğun narin, özenli, şefkatli dili göze çarpar.
Sadiye Vefik, Bir Günahkâr Geceden Sonra’da ise bize kadınlar arasındaki yargılayıcı tutumu ve bu tutumun yol açabileceği felaketlerin bir örneğini gösteriyor. Novella, yirmi yaşındaki Selma’nın, Napoli’de yaşayan dayısının kızı Semiha’ya gönderdiği mektuplardan oluşuyor.
“Üretken olmasına karşın edebiyat tarihlerinde ismine rastlanmayan Sadiye Vefik’in, bugünün kadınlarıyla buluşabilmesi, içinden geçtiğimiz, kadın düşmanlığının oldukça yükseldiği bu zamanda bize bir kez daha, kadınlar arası dostluğun güçlendirici yanını, kadın dayanışmasını, bugün sık sık tekrarladığımız 'kadın kadının yurdudur' şiarını geçmişten bugüne taşıması açısından çok değerli."
– SENEM TİMUROĞLU